Blogging 101 για τους τύπους

Διάβασα τη δημοσίευση ενός τύπου πρόσφατα, στην οποία ο τύπος έκανε μια εξομολόγηση από μητρικής κάρτας, και προσπαθούσε να πει ότι δεν είχε πει εδώ και 2 μέρες (γιατί κακά τα ψέματα, εμείς τα ξέραμε, αυτός νόμιζε ότι δεν τα είχαμε ακούσει). Κι επειδή πρόσεξα να έχει κάποια μικρά προβληματάκια, πράγμα απίστευτο για κάποιον που γνωρίζει τόσα πολλά για τα κομπιούτερ, σκέφτηκα να προσφέρω πρώτα μια πατάτα από απόσταση, η οποία θα αναπτύξει ταχύτητα κρούσης ανάλογη για τη δημιουργία καρουμπάλου κι έπειτα να προσφέρω μερικές συμβουλές κειμενογράφου.

Στην ανωτέρω εικόνα λοιπόν παρουσιάζεται το interface του νέου και ανανεωμένου blogger. φαίνεται η αχανής έκταση που δίδεται δια την γραφή κειμένου, στο οποίο μπορεί να συμπεριλάβει κανείς και εικόνες, υπερ-συνδέσμους, βίντεο και να διαμορφώσει όπως επιθυμεί το κείμενο του, ώστε να καταφέρει να το κάνει ενδιαφέρον προς ανάγνωση. Αυτό που δεν φαίνεται, είναι η μπάρα με τις επιλογές που υπάρχουν για την επεξεργασία του κειμένου και όλων των υπολοίπων χαρακτηριστικών. Ακολουθεί η εν λόγω εικόνα:

Λογικό είναι να μη φαίνεται τίποτα, λόγω του μεγέθους της εικόνας. Αλλά αν κάνει κανείς μεγέθυνση (zoom-in για όσους δεν κατάλαβαν), θα ξεχωρίσουν τα βασικά μέρη. Κι αν διαθέτει και τη βασικά χαρακτηριστικά της κοινής λογικής θα μπορέσει ακόμα να καταλάβει τι αντιπροσωπεύει το κάθε εικονίδιο. Ενδεικτικά, αναφέρονται τα κουμπιά έντονης, πλάγιας και υπογραμμισμένης γραμματοσειράς, η επιλογή χρώματος των γραμμάτων του κειμένου, το μέγεθος της γραμματοσειράς, ο τρόπος γραφής κειμένου (από αριστερά, από δεξιά, στο κέντρο ή πλήρης στοίχιση), καθώς και οι επιλογές προσθήκης συνδέσμου σε μια λέξη, εικόνας και βίντεο εντός του κειμένου. Το διπλανό είναι απλά για να κάνει καλύτερη μόστρα στην αρχική σελίδα, δείχνοντας μόνο την πρώτη παράγραφο και εμφανίζοντας την επιλογή "Διαβάστε περισσότερα". Αυτά είναι όμως για πολύ προχωρημένο επίπεδο χρήστη (βλ. Reaper και πάνω).

Και φτάνουμε στο ζουμί της υπόθεσης: η προσθήκη και επεξεργασία εικόνων. Μια ιδιαίτερα δύσκολη διεργασία, καθώς απαιτεί από τον συγγραφέα να βρίσκεται σε κατάσταση βζεν (είναι πιο πάνω από το ζεν, ρωτήστε τους μεγάλους γκουρού του οργανισμού Brazzers). Πατώντας στην επιλογή "Εισαγωγή εικόνας", ανοίγει το εξής μενού:

Το μενού είναι μέσα στο κόκκινο τετράγωνο για όσους δεν κατάλαβαν. Όταν εντοπίσετε το μενού αυτό, μετά προσεκτικά κάνετε κλικ με το ποντίκι σας στην επιλογή που θέλετε. Τα πιο συνηθισμένα είναι να έχει κάποιος αποθηκευμένη τη φωτογραφία στον σκληρό δίσκο του Η/Υ ή λάπτοπ του και να το μεταφορτώνει στον κόκκορα.. ε, στο ιστολόγιο θέλω να πω, και η δεύτερη συχνότερη μορφή είναι να βρίσκει μια εικόνα στο διαδίκτυο και να αντιγράφει τον υπερ-σύνδεσμό της και να τον επικολλά στο πλαίσιο που φαίνεται στην παραπάνω εικόνα.

Κι αυτό είναι το εύκολο μέρος ανίδεοι αναγνώστες. Το δύσκολο έρχεται τώρα. Όταν λοιπόν καταφέρει κανείς να προσθέσει την εικόνα που επιθυμεί, τότε εκείνη εμφανίζεται στη σελίδα στην οποία γράφετε το κείμενό σας. Μαγικό, έτσι; Μιλάμε για πολλά κιλά Χάρη Αγγειοπλάστη. Για να μπορέσει να επεξεργαστεί κάποιος αυτό το θαύμα πυρηνικής φυσικής, πρέπει να συγκεντρωθεί πλέον σε αυτό που σκοπεύει να κάνει· σκοπεύει να ενημερώσει ή να κάνει καλαίσθητο το κείμενο; Πρέπει να συγκεντρωθεί. Επίσης πρέπει να συλλέξει αρκετό τσάκρα, το οποίο θα απελευθερώνει με κάθε άγγιγμα στο πληκτρολόγιο και κάθε κλικ στο ποντίκι (του υπολογιστή, όχι το κατοικίδιο).

Όταν συλλέξει το εν λόγω τσάκρα, τότε αρχίζει το δύσκολο μέρος της επεξεργασίας της εικόνας. Το πρώτο που πρέπει να κάνει κανείς είναι να σύρει το ποντίκι επάνω στην εικόνα που έχει μεταφορτώσει και να κάνει κλικ. Μην ξεχνάμε την πολύ βασική απελευθέρωση τσάκρα, αλλιώς δεν γίνεται η δουλειά. Όταν επιλέξει την εικόνα, αυτή θα γίνει μπλε (μάλλον από τη ζήλεια, γιατί δεν είναι άνθρωπος για να γίνει πράσινη· δεν το έχω ερευνήσει σε βάθος αυτό το μέρος, λυπάμαι πολύ).

Κάπως έτσι. Τώρα. Μπορεί να διακρίνει κανείς σας τη λεπτομέρεια που κάνει τον πρωταθλητή; Ακριβώς, για τα Champion Marinopoulos μιλάω. Αλλά δεν έχει καμία σχέση. Αυτός όμως που είχε σχέση ήταν ο τύπος, όπως ο ίδιος ανέφερε σε πρόσφατη δημοσίευσή του. Αλλά τέλος πάντων, εκεί στο κάτω μέρος της ανωτέρω εικόνας, υπάρχει μια μικρή γραμμούλα, μια μπάρα με επιλογές. Φαίνεται καλύτερα παρακάτω:

Το κάνω επίτηδες να φαίνεται λίγο αλβανικό ραπ, για να μπορέσουν όλοι να το δουν, ακόμα και οι τυφλοί. Αυτή η περίπλοκη γραμμή επιλογών, επιτρέπει στον συγγραφέα να επιλέξει το μέγεθος της εικόνας καθώς και το που επιθυμεί να βρίσκεται μέσα στο κείμενο. Θυμηθείτε ότι για να κάνετε κλικ στις επιλογές πρέπει να απελευθερώνετε ταυτόχρονα τσάκρα, για να το "νιώσουν" οι επιλογές που κάνετε. Επίσης υπάρχει η επιλογή για προσθήκη λεζάντας, που είναι εντελώς διαφορετικό κεφάλαιο, μαζί με τις ιδιότητες.

Κάπως έτσι μπορεί κανείς να κεντράρει μια εικόνα. Αυτά.

Υ.Γ. 

TR